Po 1/8 wracamy z analizą drużyny która na tych mistrzostwach radzi sobie najlepiej, a więc Reprezentacji Hiszpanii.
Hiszpanie z kompletem punktów zakończyli zmagania w grupie B, po czym pewnie rozprawili się z Reprezentacją Gruzji w 1/8 finału wygrywając aż 4:1.
Jednym z czynników który stoi za fenomenalnymi wynikami i grą La Furia Roja jest atak szybki, który w dzisiejszej analizie weźmiemy na warsztat.
Hiszpanie z kompletem punktów zakończyli zmagania w grupie B, po czym pewnie rozprawili się z Reprezentacją Gruzji w 1/8 finału wygrywając aż 4:1.
Jednym z czynników który stoi za fenomenalnymi wynikami i grą La Furia Roja jest atak szybki, który w dzisiejszej analizie weźmiemy na warsztat.
Atak szybki po odbiorze
Szukanie przestrzeni i podania na wolne pole
W każdym meczu występowały fazy w których Hiszpanie bronili w obronie niskiej, średniej, jak i wysokiej.
Niezależnie jednak w którym sektorze boiska następował odbiór, Reprezentacja Hiszpanii po odzyskaniu piłki niezwłocznie ruszała do kontrataku poprzez podania na wolną przestrzeń.
Najczęściej adresatem takich podań był Nico Williams, który czekał na moment w którym jego kolega będzie miał piłkę otwartą do podania. Wtedy momentalnie odskakiwał od obrońcy ruszając na wolne pole za linię obrony rywala.
Niezależnie jednak w którym sektorze boiska następował odbiór, Reprezentacja Hiszpanii po odzyskaniu piłki niezwłocznie ruszała do kontrataku poprzez podania na wolną przestrzeń.
Najczęściej adresatem takich podań był Nico Williams, który czekał na moment w którym jego kolega będzie miał piłkę otwartą do podania. Wtedy momentalnie odskakiwał od obrońcy ruszając na wolne pole za linię obrony rywala.
Tak padła 3 bramka w meczu z Gruzją.
Warto tutaj zwrócić uwagę na świadomość Oyarzabala, który pod polem karnym przeciwnika, wykonuje ruch na długi słupek, który zabiera obrońcę i tworzy przestrzeń w polu karnym dla Nico Williamsa do minięcia swojego obrońcy i zakończenia akcji strzałem.
Warto tutaj zwrócić uwagę na świadomość Oyarzabala, który pod polem karnym przeciwnika, wykonuje ruch na długi słupek, który zabiera obrońcę i tworzy przestrzeń w polu karnym dla Nico Williamsa do minięcia swojego obrońcy i zakończenia akcji strzałem.
Często Hiszpanie do takich ataków angażowali również większą liczbę zawodników - zasada jednak wciąż była ta sama. Każdy niezależnie od swojej pozycji szukał wolnych przestrzeni które mógłby zdobyć lub wykreować koledze.
W powyższej sytuacji widzimy jak Fabian Ruiz po odbiorze identyfikuje wolną przestrzeń na lewej stronie, którą wykorzystuje poprzez obieg zewnętrzny. Po otrzymaniu piłki Ruiz szuka podaniem Nico Williamsa, który od razu po podaniu wykonuje ruch ofensywny. Dzięki temu Hiszpania szybko wyprowadza atak 4 na 3 na połowie rywala.
W momencie w którym Pedri ma możliwość podania, 3 zawodników La Furia Roja rusza sprintem na wolne pole. Pomimo, że podanie prostopadłe nie przechodzi, Hiszpania kontynuuje akcję. Warto tu zwrócić uwagę na fenomenalne zachowanie Pedriego, który prowadzi piłkę do skupienia 2 zawodników, co pozwala mu wykreować sytuację strzelecką dla Lamine Yamala bezpośrednio po podaniu.
W momencie w którym Pedri ma możliwość podania, 3 zawodników La Furia Roja rusza sprintem na wolne pole. Pomimo, że podanie prostopadłe nie przechodzi, Hiszpania kontynuuje akcję. Warto tu zwrócić uwagę na fenomenalne zachowanie Pedriego, który prowadzi piłkę do skupienia 2 zawodników, co pozwala mu wykreować sytuację strzelecką dla Lamine Yamala bezpośrednio po podaniu.
Organizacja gry defensywnej
Hiszpanie w pressingu średnim bronili najczęściej w ustawieniu
1-4-4-2 przechodzącym często w 1-4-2-4.
Poprzez agresywny doskok do przeciwników w momencie w którym ich boczni obrońcy otrzymywali piłkę, Hiszpania odcinała możliwość zagrania do skrzydłowych oraz zagęszczała środek pola, co często skutkowało stratami przeciwnika. Po odbiorze w środkowej strefie, Hiszpania natychmiastowo ruszała 4 lub 5 zawodnikami do kontrataku utrzymując kluczowe dla siebie zasady, a więc atakowanie i kreowanie przestrzeni ruchem z piłką oraz bez piłki, jak i zdobywanie jak najszybciej przestrzeni prowadzeniem piłki lub podaniem.
1-4-4-2 przechodzącym często w 1-4-2-4.
Poprzez agresywny doskok do przeciwników w momencie w którym ich boczni obrońcy otrzymywali piłkę, Hiszpania odcinała możliwość zagrania do skrzydłowych oraz zagęszczała środek pola, co często skutkowało stratami przeciwnika. Po odbiorze w środkowej strefie, Hiszpania natychmiastowo ruszała 4 lub 5 zawodnikami do kontrataku utrzymując kluczowe dla siebie zasady, a więc atakowanie i kreowanie przestrzeni ruchem z piłką oraz bez piłki, jak i zdobywanie jak najszybciej przestrzeni prowadzeniem piłki lub podaniem.
W pressingu wysokim przy otwarciu gry przez przeciwników, Hiszpanie starali się ukierunkować grę do boku, by później zamknąć możliwość podania powrotnego i ukierunkować przeciwnika w konkretną strefę boiska w której następował dalszy agresywny doskok.
Doprowadzało to do sytuacji, gdzie wszyscy zawodnicy przeciwnika poza jednym skrajnym obrońcą byli kryci 1 na 1, co przy agresywnym doskoku w odpowiednim momencie często powodowało wysoki odbiór piłki i możliwość kontrataku w 5 lub 6 zawodników.
Doprowadzało to do sytuacji, gdzie wszyscy zawodnicy przeciwnika poza jednym skrajnym obrońcą byli kryci 1 na 1, co przy agresywnym doskoku w odpowiednim momencie często powodowało wysoki odbiór piłki i możliwość kontrataku w 5 lub 6 zawodników.
Reakcja po stracie - kontrpressing
Kontrpressing
W sytuacji w której Hiszpanie tracili piłkę na połowie rywala wyprowadzając atak, po stracie następował szybki kontrpressing. Wszyscy zawodnicy skupieni wokół piłki, doskakiwali agresywnie w centrum gry, co często zmuszało przeciwników do niecelnych podań, które z kolei kończyły się kolejnym błyskawicznym atakiem Hiszpanów,
Przejście do ataku pozycyjnego
Kiedy jednak nie było możliwości wyprowadzenia ataku szybkiego po ponownym odbiorze, Hiszpania przechodziła do ataku pozycyjnego w którym cierpliwie szukała możliwości do znalezienia i wykorzystania wolnej przestrzeni poprzez wymienność pozycji i ruch bez piłki w polu karnym. Tak też padłą pierwsza bramka w meczu z Gruzją.
Jeśli przeciwnik dobrze bronił pole karne, Hiszpanie poprzez ruch bez piłki starali się tworzyć przestrzeń do podania zwrotnego ze skrzydła (cutback), gdzie zawsze czekali środkowi pomocnicy
Jeśli z kolei przeciwnik zostawiał wolną przestrzeń pomiędzy obrońcami, a bramkarzem, Hiszpanie szukali dośrodkowań w tą strefę, co również przynosiło już im na tym Euro bramki.
Jeśli z kolei przeciwnik zostawiał wolną przestrzeń pomiędzy obrońcami, a bramkarzem, Hiszpanie szukali dośrodkowań w tą strefę, co również przynosiło już im na tym Euro bramki.
Atak szybki po zebraniu drugiej piłki
Reakcja na stratę piłki
Często zdarzały się również sytuacje, gdzie Hiszpania wyprowadzała szybki atak po zebraniu drugiej piłki na swojej i przeciwnika połowie,
Najczęściej działo się tak po długich wybiciach rywala, po których następowały pojedynki główkowe.
Po zebraniu drugiej piłki Hiszpanie momentalnie szukali możliwości wykreowania wolnej przestrzeni dla kolegów ruchem bez piłki;
Najczęściej działo się tak po długich wybiciach rywala, po których następowały pojedynki główkowe.
Po zebraniu drugiej piłki Hiszpanie momentalnie szukali możliwości wykreowania wolnej przestrzeni dla kolegów ruchem bez piłki;
Oraz możliwości wbiegnięcia na wolne pole dając możliwość kolegom zagrania podania prostopadłego. Tak padła bramka w meczu z Reprezentacją Chorwacji.
Co również ważne, Hiszpanie dzięki swojej wybitnej technice, nie mieli problemu by zdobywać przestrzeń prowadzeniem piłki i dryblingiem.
Kluczowe elementy gry w ataku szybkim Hiszpanii
- Kreowanie wolnej przestrzeni dla siebie i kolegów ruchem bez piłki
- Szukanie i atakowanie wolnej przestrzeni
- Wykorzystanie nawet 6 zawodników w ataku szybkim.
- Wypełnienie przestrzeni w polu karnym przez 4 lub 5 zawodników
- Stworzenie przestrzeni do gry 1v1 dzięki umiejętnemu manipulowaniu ustawieniem przeciwników.
- Umiejętności techniczne pozwalające na zdobycie przestrzeni prowadzeniem piłki i dryblingiem.
- Bardzo szybka reakcja na stratę piłki w strefie wysokiej. Szybkie podania prowadzące do oddania strzału.